حافظ نامه»مرجعی معتبر و شناخته شده برای معرفی شعر و جهان فکری حافظ به شمار می رود. نویسنده در این اثر با رعایت ایجاز، در حدود یک هزار مطلب مقاله گونه را، از یک- دو سطری تا ۱۰ الی ۱۵ صفحه ای، در معرفی الفاظ کلید، مفاهیم کلیدی و اعلام بر مبنای کهن ترین و اصیل ترین منابع دربردارد. خرمشاهی این الفاظ، اعلام و مفاهیم کلیدی را، نه از روی لغت نامه ها، بلکه آن گونه که در دیوان حافظ آمده شرح داده است، و از به نثر درآوردن اشعار، به دلیل کمال فصاحت و شیوایی و شفافیتی که سخن او دارد، (مگر در موارد استثنا) پرهیز کرده است.مبدا فکر نگارنده کتاب این بوده که اکثر غزل ها و ابیات حافظ نیاز به شرح ندارد و سهولت بیان حافظ بسی نزدیکتر به سعدی است. هر شرحی بر شعر حافظ، مخصوصا، هر شرح کامل سراسری، باطناً گزینشی است یعنی بخش عمده آن توضیح واضحات است و به مسائلی می پردازد که مشکلی دربر ندارد. بنابراین یک راه چاره از نظر نگارنده این بود که فقط بر مشکلات حافظ شرح بنویسد. به این ترتیب طریقه بینابینی را در پیش گرفت و بر غزل های بهتر و دشوارتر حافظ شرح نوشت.خرمشاهی در این کتاب، ۲۵۰ غزل بهتر حافظ را به سائقه انس خویش انتخاب کرده و سپس ذیل غزل ها به شرح الفاظ، اعلام، مفاهیم کلیدی و ابیات دشوار هر یک پرداخته است. در پایان کتاب هم فهرست کاملی از همه الفاظ و اعلام و مفاهیم کلیدی و حتی اختلاف قرائت است که به شماره صفحه ارجاع می دهد.روشی که این مولف در شرح مذکور در پیش گرفته، دو پایه دارد. ابتدا شرح حافظ به حافظ یعنی استفاده از ابیات و تعابیر خود حافظ برای شرح مشکلات هر مورد که این روش در فرهنگ اسلامی سابقه ای کهن دارد. روش دوم هم به دست دادن پیشینه و پشتوانه برای هر لفظ و لغت و تعبیر از ادبیات فارسی پیش از حافظ یا معاصر با اوست یعنی نویسنده هر جا که لازم بوده به شعر و ادب پیش از حافظ استناد کرده است.استادان و ضاحب نظران ادبیات فارسی هم نقد و نظرهایی بر این اثر نوشته اند که نویسنده ۲۰ یادداشت از آن ها را پس از حذف تعریف و تعارف ها، در ۲۰۰ صفحه پایان جلد دوم کتاب درج کرده است.